Logo

اخبار تلويزيون و شيوه اي كه در آن نگرش جامعه را به جرايم نوجوانان منحرف مي سازد ، در گزارش هاي جديدي تحت عنوان «كودكان ، جرم و اخبار تلويزيون محلي » مورد توجه قرار گرفته است كه اخيرا" در يو . دي ( نشريه Up date ) چاپ شده است . در اين گزارش ، دانيو يانيچ ( Danilo yanich ) در مركز توسعه اجتماعي و تدابير خانواده مي پرسد كه چرا اكثر مردم جرايم نوجوانان را در شرف ازدياد در مي يابند ، در حالي كه اينطور نيست و چرا مردم نوجوانان را به عنوان مرتكبان به جرايم خشن مي پندارند ، در حالي كه آنان بيشتر قربانيان بي دفاعي هستند . چرا مردم هر شب نوجوانان را در اخبار در نقش قربانيان مي بينند ولي باز هم گزارش هايي مانند كلومباين (1) ( Columbine ) را كه در آن نوجوانان مرتكب جرم هيتند را به ياد مي آورند .

نوجوانان نسبت به بزرگسالان كمتر به جرايم خشونت آميز دست مي زنند و بيشتر مرتكب جرايم مالي مي شوند . پس چرا اين به آنگونه كه درك مي شود نيست ؟

يانيچ مي گويد : « مردم آگاهي و اطلاعاتشان را از ديدن و باور كردن اخبار به دست مي آورند ، جايي كه مهارت هاي توليد و نمايش مي توانند تمام جرايم ، از جمله جرايم نوجوانان را بدتر از آنچه واقعا" هستند ، نشان دهند .

در 6 مورد از 10 گزارش قتل ، دو سوم گزارش هاي مربوط به بزه هاي ديگر و نصف گزارش هاي جرايم خشن ديگر كه نوجوانان در آنها درگير بوده اند مطالعه نشان داد كه نوجوانان قربانيان بوده اند تا مظنونان .

1- دبيرستاني در ايالت متحده كه در آن نوجواني با تير اندازي چند نفر را كشت .

به نظر مي رسد كه اين يافته ها برعكس مشاهده هاي ما از ارائه جرايم نوجوانان باشد .يانيچ مي گويد : « گزارش هاي ملي از مرتكبان نوجوان ، همانند تيراندازي هاي دبيرستان كلومباين حاكي از آن است كه اخبار تلويزيوني اغلب نوجوانان را به عنوان مظنونان جرايم معرفي مي كنند .

يانيچ در بررسي خود اخبار پخش شده محلي را در دو بازار برجسته تلويزيوني بالتيمور و فيلادلفيا ( Baltimore & Philadelphia ) مورد ارزيابي قرار داد . در اين بررسي يانيچ ، اخبار سر شب هر يك از ايستگاه هايي كه پخش اخبار برنامه ريزي شده اي براي كك هفته داشتند را بر روي نوار ويدئويي ضبط كرد . پخش اخبار روز خاصي از هفته در يك دوره طولاني جمع آوري شد . با استفاده از پخش دوشنبه از هفته اول ، پخش سه شنبه از هفته دوم و به همين ترتيب تا آخر ، او قادر بود تا خطر ناشي از تسلط يك گزارش بر اطلاعات و داده ها را كاهش مي دهد .

از 2104 گزارش پخش شده ( به غير از ورزشي و هواشناسي ) 590 مورد گزارش جنايي بود كه سن مظنونان يا قربانيان را مشخص كرده بود . اين گزارش ها پايه اي براي مطالعه گزارش هاي جنايي كودكان شد . گزارش هايي كه در آنها مظنون يا قرباني يا هر دو آنها شخصي زير 18 سال بود .

7 مورد از 10 گزارش جنايي ، جرايمي را كه به وسيله بزرگسالان عليه بزرگسالان مرتكب شده بود ، را تحت پوشش قرار دادند و تقريبا" يك سوم اين گزارش ها بر روي جرايمي كه در آنها نوجوانان خوا مظنون ، قرباني يا هر دو بوده اند ، متمركز شده بود . او همچنين دريافت كه مهارتهاي توليد معيني در نمايش اين گزارش ها به كار رفته بودند كه حس جنايت را در بيننده با « اخبار مسلط » افزايش مي دهد . براي مثال اكثر گزارش هاي جنايي ، چه بزرگسالان چه نوجوانان ، در اولين بخش برنامه اخبار – از زمان شروع شدن برنامه تا تا اولين بخش پيام هاي بازرگاني – پخش مي شدند . اين قسمت به طور سنتي طولاني ترين دوره زماني ، بدون پيام هاي بازرگاني در اخبار تلويزيون بود كه اغلب 9 تا 11 دقيقه طول مي كشيد . گزارش هاي قسمت اخبار بايد بيننده را براي قسمت پخش جذب و نگه دارد و اصولا" بهترين فهرست اخبار براي نمايش بازي هاي رده بندي است .

همانند يافته هايش در مطالعات قبلي از پوشش جرم در اخبار تلويزيون محلي ، يانيچ دوباره دريافت كه جرم موضوع قالب و اصل گزارش هاست به طوري كه حدود يك سوم داستانهاي گزارش شده و زمان پخش اخبار را شامل مي شود .

يانيچ مي گويد : « قسمت اعظم گزارش هاي جنايي اثر گذار عموما" در قسمت اول پخش اخبار نمايش داده مي شوند ، تقريبا" 78 درصد از گزارشهاي بزه كودكان و 68 درصد از گزارش هاي جنايي بزرگسالان در اين قسمت مطرح شدند .

گزارش هاي جنايي اغلب براي پخش انتخاب مي شوند چون براي توليد ارزان هستند . اكثر اوقات آنها به سادگي و با صدايي نيرومند و محكم توسط گوينده ارائه مي شوند . گوينده گزارش را در حالي كه نوار ويدئويي ضبط شده روي صحنه پخش مي شود ، ارائه مي دهد .

انتخابهاي توليد كارگردانان اخبار نشان دهنده ترجيح آشكاري است براي روش هايي كه گزارش هايي كوتاه و مهيج از شرايط انسان به وجود مي آورند . اين گزارش ها براي اين طراحي شده بودند كه بيننده را بيشتر جذب كرده و نگه دارند .

يافته هاي ديگر اين مطالعه نشان مي دهد كه :

● گزارش هاي جرايم كودكان بيشتر از گزارشهاي بزرگسالان طول مي كشد .

● همسايگاني كه به عنوان منبع اطلاعات در گزارش هاي جنايي نوجوانان استفاده شدند دو برابر تعدادي هستند كه در تحت پوشش قرار دادن جرايم بزرگسالان بودند .

● اكثر گزارش هاي جنايي – چه نوجوانان ، چه بزرگسالان – موقعي كه دادگاه وارد جرايم شده نه هنگام ارتكاب جرم گزارش مي شوند .

● قتل بزه انتخابي است ، جرمي كه اغلب براي كودكان و بزرگسالان تحت پوشش قرار دارد .

● جرايم فاقد خشونت ، شامل جرايم مالي ، مواد مخدر ، خلافكاري هاي كاركنان اداري ، جرايم ترافيك و تجاوزات مدني ، تنها براي يك چهارم از جرايم تحت پوشش كودكان و حدود 3 تا 10 گزارش جنايي بزرگسالان مد نظر قرار گرفته اند .

● جنسيت مذكر به صورت وسيعي مظنونان هر دو گروه هاي جرم بودند .

● تقريبا" نيمي از موارد اخبار مربوط به كودكان ، نژاد و يا قوميت قرباني را گزارش نكرده است ، در گزارش هاي بزرگسالان نيز در 6 مورد از 10 گزارش چنين بود .

● در جنايت هاي كودكان يك سوم داستانها گزارش داده اند كه مظنون و قرباني اعضاي خانواده بوده اند . در جرايم بزرگسالان تنها 5 درصد عضو خانواده اي مشترك بودند .

●14 درصد از گزارش هاي جنايي كودكان نشان دادند كه مظنون و قرباني دوستان و آشنايان بودند .اين رقم براي بزرگسالان تنها 8 درصد بود .

● در جنايات بزرگسالان قربانيان بيشتر دخترها بودند .

در پايان براي شهروندان بسيار مهم است كه وقتي اخبار را تحليل مي كنند محتاط باشند چرا كه آن را بايد با چشم انتقادي مشاهده كنند


پایان بخش سوم